De Reis en aankomst (10 – 11 juli)
Door: Anette + Suzan
Blijf op de hoogte en volg Suzan
12 Juli 2011 | Oeganda, Kampala
Onze reis startte in Brussel met Ethiopian Airlines.
We hadden ons netjes aan het toegestane gewicht van 23 kg gehouden, maar aan de incheck balie vertelde de aardige juf ons dat we ieder twee stuks van 23 kg hadden mogen inchecken. Als we dat hadden geweten, dan hadden we veel meer spullen mee kunnen nemen....................
De reis was vermoeiend, eerst een nachtvlucht van 8 uur naar Addis Ababa, dan een overstap met 4 uur wachttijd, wat hadden we een slaap. Dan nog het laatste stukje van Addis naar Entebbe van 2 uur vliegen, dat ging vlot.
Aangekomen in Entebbe stond Thomas ons al op te wachten. Met een geleende auto begaven we ons in de hitte door de drukte van t links rijdende verkeer. Wat een bedrijvig en kleurrijk straatbeeld, maar ook wat een stof en wat een chaos!
Na een spannende rit, met een stop om een ananas te kopen bij een kraampje, kwamen we aan bij ons logeeradres, Thomas zijn huisje in Kyengera.
Daar werden we verwelkomd door zijn familie, oma, neefjes en zussen en ook door het getok vanzijn 500 kippen en nieuwsgierige buren. Als blanke voel je je echt een bezienswaardigheid in zo'n dorp.
Nu eerst de koffers uitpakken en het bed opmaken want over een uur gaat de zon onder en is het donker. Er is weliswaar stroomvoorziening in het huisje maar als die uitvalt, en dat gebeurt regelmatig, dan is het echt pikkedonker. Dus moeten we opschieten en zorgen dat de zaklantaarns klaarliggen. Voor Het toilet buiten (een gat in de grond) gebruiken we een helmlantaarntje, dan kunnen we goed mikken. Voor het douche n gebruiken we een emmer met een kom, we laten ons bijschijnen door een olielamp, heel romantisch.
Voor de maaltijd zijn we naar het dorp gewandeld, ons laverend door t drukke en chaotische verkeer. Voor chips and chicken en local food betaalden we met ons drien 6 euro, inclusief voor ieder een flesje cola.
Slapen doen we onder een klamboe om ons te beschermen tegen vliegend ongedierte. Kortom, het is net kamperen maar dan zonder enig sanitair comfort. Moe en voldaan sluiten we om 21.30 uur onze oogjes. Wat een dag!
We hadden ons netjes aan het toegestane gewicht van 23 kg gehouden, maar aan de incheck balie vertelde de aardige juf ons dat we ieder twee stuks van 23 kg hadden mogen inchecken. Als we dat hadden geweten, dan hadden we veel meer spullen mee kunnen nemen....................
De reis was vermoeiend, eerst een nachtvlucht van 8 uur naar Addis Ababa, dan een overstap met 4 uur wachttijd, wat hadden we een slaap. Dan nog het laatste stukje van Addis naar Entebbe van 2 uur vliegen, dat ging vlot.
Aangekomen in Entebbe stond Thomas ons al op te wachten. Met een geleende auto begaven we ons in de hitte door de drukte van t links rijdende verkeer. Wat een bedrijvig en kleurrijk straatbeeld, maar ook wat een stof en wat een chaos!
Na een spannende rit, met een stop om een ananas te kopen bij een kraampje, kwamen we aan bij ons logeeradres, Thomas zijn huisje in Kyengera.
Daar werden we verwelkomd door zijn familie, oma, neefjes en zussen en ook door het getok vanzijn 500 kippen en nieuwsgierige buren. Als blanke voel je je echt een bezienswaardigheid in zo'n dorp.
Nu eerst de koffers uitpakken en het bed opmaken want over een uur gaat de zon onder en is het donker. Er is weliswaar stroomvoorziening in het huisje maar als die uitvalt, en dat gebeurt regelmatig, dan is het echt pikkedonker. Dus moeten we opschieten en zorgen dat de zaklantaarns klaarliggen. Voor Het toilet buiten (een gat in de grond) gebruiken we een helmlantaarntje, dan kunnen we goed mikken. Voor het douche n gebruiken we een emmer met een kom, we laten ons bijschijnen door een olielamp, heel romantisch.
Voor de maaltijd zijn we naar het dorp gewandeld, ons laverend door t drukke en chaotische verkeer. Voor chips and chicken en local food betaalden we met ons drien 6 euro, inclusief voor ieder een flesje cola.
Slapen doen we onder een klamboe om ons te beschermen tegen vliegend ongedierte. Kortom, het is net kamperen maar dan zonder enig sanitair comfort. Moe en voldaan sluiten we om 21.30 uur onze oogjes. Wat een dag!
-
12 Juli 2011 - 18:15
Gerard Mooijman:
Wat een onderneming zeg, ik ben trots op jullie,veel succes en blijf gezond.
Groetjes Wil&Gerard Mooijman. -
13 Juli 2011 - 13:20
Susan:
Hoi Annette en Susan,
Fijn te vernemen dat jullie goed zijn aangekomen.
Doe voor ons de groeten aan Thomas en familie.
Heel veel succes met jullie voorgenomen werkzaamheden. Moge God jullie verder zegenen ,kracht en wijsheid geven om veel te kunnen doen voor onze geliefde broeders en zusters aldaar.
Lioefs,
Susan Zuiverloon en Fam -
13 Juli 2011 - 17:55
Tineke Lieffering:
Hoi Suzan.
Wat leuk weer eens wat van je te horen zo te zien gaat het goed met je wat fijn. Ik wil je een hele fijne vakantie toewensen en veel goeds met al je plannen daar.
Hoor graag van je.
Liefs Tineke Lieffering -
13 Juli 2011 - 18:34
Leuke Bloesjes!:
Suzan, van harte gefeliciteerd en maak er een fijne dag van met z'n allen.
Hier is het herfstweer en ben in gedachte bij jullie in de warmte!
Engeline. -
15 Juli 2011 - 08:47
Lies Tjon:
Dag Suzan en vriendin,
Suzan, nog hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Een dag voor jou hadden we ook een jarige in huis. We hebben er niet veel aan gedaan. Want het heeft hier heel hard geregend en er waren veel kennissen op vakantie.
Ik volg jullie hoor. Fijn om jullie belevenissen te lezen. Ik kan me de situatie natuurlijk voorstellen, want dat maakte ik vroeger ook mee.
Een beetje primitief, dicht bij de natuur daar kan je ook van genieten.
Je voelt hoe lux we het hier hebben.
Wat een verschil.
Ik wens jullie nog veel leuke belevenissen toe en tot jullie volgende mail.
gr.tjes
Lies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
