kerst

Zo,daar ben ik weer na twee ongewone kerstdagen.De aanloop naar de kerst was een beetje rommelig aangezien het algemene beeld van de ugandese hoofdstad rond deze tijd verre van ideaal is.Op 23 december hebben we wat inkopen gedaan en ook nog 8 paar schoenen kunnen kopen.Door de grote mensenmassa op weg naar zijn of haar geboortedorp was de volgende dag een nog grotere puinhoop dan gewoonlijk .We stonden om half negen al in een file en besloten maar om halverwege onze reis te voet te vervolgen richting binnenstad.het leek wel of alles gratis was en voor de kassa's van de betere supermarkten stonden lange rijen van klanten.We deden zo snel als maar kan onze boodschappen en gingen weer naar huis ,ons dagprogramma was helemaal vol gepland.rond het middaguur namen we de bus naar de woonplaats van thom's ouders en naar ugandees gebruik brachten we eerst een bezoek aan de plaatselijke grossier om de nodige spulletjes voor mams in te slaan.de reis naar het uiteindelijke adres kon, na wat onderhandelingen over ritprijzen ,op de boda boda verder gemaakt worden.Ook hier bleek weer dat er alom gedacht wordt dat er in Europa geldbomen groeien en dat de hoogte van het gevraagde bedrag toch niets uitmaakt voor een mzungu(goed geschreven).Na betichtiging van prijsdiscriminatie kon de ritprijs terug naar 'kersthoogte', toch nog twee keer zoveel als normaal gevraagd wordt.Na 4 jaar was het een emotioneel weerzien met de ouders van Thom.voor hem was het een grote verrassing zijn vader daar aan te treffen want volgens de hem bereikte berichten leefden ze niet meer bij elkaar:toch nog een leuke gedachte,lief zijn (en blijven ) voor elkaar.Het verblijf was maar van korte duur en desondanks verlieten we dit dorp volbepakt met groente en fruit en alles wat de grond ter plekke te bieden heeft.Voor ons huishouden dus veel te veel en oma werd weer 'opgescheept' met diverse levensmiddelen.Onze kerstavond werd grotendeels gebruikt voor het inslaan van proviand voor de komende dag.Hier kun je niets te vroeg kopen want koelkasten zijn er nauwelijks en het weer laat het niet toe om ook maar iets van vlees of melk op voorraad te hebben .Het kerstpakket voor oma was rijkelijk gevuld en vol dankbaarheid werd alles in ontvangst genomen.Dit alles betekent wel dat oma s'nachts nog wel even er uit moet om het vuur onder de koolpotten brandend te houden om zodoende bederf tegen te gaan.S'morgens moesten de kippen nog geslacht worden en dit bloederige tafereel geschiedt op een paar op de grond gelegde bananenbladeren ,een aanrecht of iets dergelijks is er niet en een snijplank of zo ontbreekt ook aan de keukeninventaris.Onze kerstochtend bestond uit het ontbijt met 3 man,vaat wassen,opruimen en het ter kerke gaan .De dienst is(was) voor ons niet te volgen ondanks de vertaling naar het engels.De muziek sprak wel aan al moet gezegd worden dat er in uganda maar een soort muziek bestaat,een soort reggae in verschillende tempi. Na wat onvoorziene ontmoetingen konden we rond 2 uur richting Entebbe vertrekken.Onze afspraak daar was 2 uur.Dit houdt in dat de mensen in Entebbe meer dan een uur moesten wachten alvorens 'aan tafel' te kunnen.De mat op de vloer stond vol met potten en pannen en uiteraard werd er te veel op onze borden geschept.Verbazing alom dat mzungu's 'zo weinig' eten.Ook hier weer naar s'lands gebruik een vergoeding voor de gebottelde frisdranken die ter tafel verschenen waren.We bezochten aansluitend nog een oom en gingen s'avonds naar het strand voor een afsluitend feestje.Voor een verslag van de tweede kerstdag moet je nog even op een houtje bijten,tot later.