schoenen kopen
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Suzan
21 December 2007 | Oeganda, Kampala
De foto's die bij de vorige stukjes horen worden als het goed gaat ,vandaag nog bij de betreffende stukjes geplaatst.Meteen na het plaatsen van het laatste bericht viel de elektriciteit uit en konden we de rest van de dag het net niet meer op.Met z'n drieen gingen we op huis aan want er komen eters en we hebben nog niet alles in huis om er iets gezelligs van te maken. de avond van dinsdag 18 december werd gevuld met een vrolijk samenzijn van verschillende,door Thomas opgetrommede oud-bulengadancers.Natuurlijk werd de avondmaaltijd iets speciaals voor de ugandezen want er verscheen een quasi-indonesisch buffet ter tafel.kruiden en specerijen hadden we uit Nederland meegenomen en voor de meesten was het de eerste keer dat ze iets dergelijks voorgeschoteld kregen.De sfeer werd nog verhoogd door de danslessen van Suzan.....
In Uganda is alles te verwachten en rond een uur of negen konden we het met een kaarsje doen.Ondanks de stroomuitval werd het toch nog een latertje.De volgende ochtend maakten we ons op om een bezoek te brengen aan de markt,er moesten tenslotte schoenen ingekocht worden.En de tijd begint te dringen,we moeten ook nog naar de school om het gekochte te laten passen want de maten wijken af.Bovendien stonden daar nog kinderen te wachten die er de vorige keer niet bij waren.De kleinste maten bleken inderdaad niet goed te zijn maar niet getreurd,bij Thomas thuis zijn er nog genoeg buurtkinderen die geen schoenen hebben.
De middag op school werd gevuld met het geven van advies voor wat betreft het verwijderen van djiggers en een beetje gereedschapsleer om het meegebrachte materiaal goed te kunnen gebruiken.Een paar ouders namen de taak op zich ,het geleerde verder uit te bouwen en over te dragen aan anderen.Suzan verwijderede de eerste djiggers(op professionele manier)en liet de aanwezige 'hulp' ook aan haar trekken komen.Aan het einde van de sessie verscheen zoals verwacht een brede glimlach op het gezicht en dit deel van de missie mag dus als geslaagd beschouwd worden.Het bijhouden van de nagels leverde buiten verwachting meer problemen op dan gedacht;ik had soms het idee dat de hele teen geamputeerd zou worden. Het gevoel met scherpe chirurgenmesjes te werken moet nog verder ontwikkeld worden maar daar hebben we alle vertrouwen in.Na afloop van de zeer geslaagde dag moest er 'definitief' afscheid genomen worden en dat ging toch nog gepaard met het wegpinken van de nodige traantjes.Na vele blijken van dank kregen we een 'kleinigheidje' als waardering mee naar huis.De imperiaal op de bus werd beladen met allerhande etenswaar.voldaan keerden we naar ons tijdelijke logeeradres terug.De dag had toch nog een zwart randje want de hoodmeester kon zijn biezen pakken omdat de prestaties van de kinderen ver beneden de maat waren gebleven ondanks alle waarschuwingen.Wij hebben in elk geval genoten van onze nachtrust en de volgende dag namen we afscheid van de medewerkers van de lodge.Rond half twee vertrokken we richting Kampala om nog voor donker de tenten op te kunnen zetten.De tusestop bij Thom's oma zorgde voor blije gezichten toen het kleinigheidje uit Ngoma gelost werd. Er werden afspraken gemaakt voor de volgende dag en ik dook de keuken in om een maaltijd op tafel te krijgen.Het afgesproken tijdstip van de volgende dag werd niet gehaald omdat er geen water voorhanden bleek om primaire dingen te kunnen doen.Om wat tijd te winnen zit ik nu dus alleen in het cafe en doen de anderen verwoede pogingen om tegen een redelijk bedrag wat schoenen in te slaan,er moeten tenslotte nog wel 50 paar gekocht worden.De markt waar ik het over heb is te vergelijken met de beverwijkse maar dan in 10-voud qua omvang en drukte.Er worden (door ons) nauwelijks nieuwe schoenen gekocht want die zijn van aziatische makelij en volgens zeggen niet bestand tegen de kilometervretende afstanden die hier te voet afgelegd moeten worden.Hele goede tweedehands schoenen kosten tussen de 7 en 12 euro en zijn van gerenomeerde merken als gabor,nolte , o'lilly ,kicker,clarks enz.Ik heb begrepen dat er vandaag zo veel mogelijk ingeslagen dient te worden want na de kerstdagen wordt de vraag naar kinderschoenen voor het nieuwe schooljaar groter en de prijzen gaan dus ook weer omhoog .Of we vandaag een grote stap vooruit kunnen maken met het aankopen van schoeisel weten we pas aan het eind van de dag.je hoort nog wel.
In Uganda is alles te verwachten en rond een uur of negen konden we het met een kaarsje doen.Ondanks de stroomuitval werd het toch nog een latertje.De volgende ochtend maakten we ons op om een bezoek te brengen aan de markt,er moesten tenslotte schoenen ingekocht worden.En de tijd begint te dringen,we moeten ook nog naar de school om het gekochte te laten passen want de maten wijken af.Bovendien stonden daar nog kinderen te wachten die er de vorige keer niet bij waren.De kleinste maten bleken inderdaad niet goed te zijn maar niet getreurd,bij Thomas thuis zijn er nog genoeg buurtkinderen die geen schoenen hebben.
De middag op school werd gevuld met het geven van advies voor wat betreft het verwijderen van djiggers en een beetje gereedschapsleer om het meegebrachte materiaal goed te kunnen gebruiken.Een paar ouders namen de taak op zich ,het geleerde verder uit te bouwen en over te dragen aan anderen.Suzan verwijderede de eerste djiggers(op professionele manier)en liet de aanwezige 'hulp' ook aan haar trekken komen.Aan het einde van de sessie verscheen zoals verwacht een brede glimlach op het gezicht en dit deel van de missie mag dus als geslaagd beschouwd worden.Het bijhouden van de nagels leverde buiten verwachting meer problemen op dan gedacht;ik had soms het idee dat de hele teen geamputeerd zou worden. Het gevoel met scherpe chirurgenmesjes te werken moet nog verder ontwikkeld worden maar daar hebben we alle vertrouwen in.Na afloop van de zeer geslaagde dag moest er 'definitief' afscheid genomen worden en dat ging toch nog gepaard met het wegpinken van de nodige traantjes.Na vele blijken van dank kregen we een 'kleinigheidje' als waardering mee naar huis.De imperiaal op de bus werd beladen met allerhande etenswaar.voldaan keerden we naar ons tijdelijke logeeradres terug.De dag had toch nog een zwart randje want de hoodmeester kon zijn biezen pakken omdat de prestaties van de kinderen ver beneden de maat waren gebleven ondanks alle waarschuwingen.Wij hebben in elk geval genoten van onze nachtrust en de volgende dag namen we afscheid van de medewerkers van de lodge.Rond half twee vertrokken we richting Kampala om nog voor donker de tenten op te kunnen zetten.De tusestop bij Thom's oma zorgde voor blije gezichten toen het kleinigheidje uit Ngoma gelost werd. Er werden afspraken gemaakt voor de volgende dag en ik dook de keuken in om een maaltijd op tafel te krijgen.Het afgesproken tijdstip van de volgende dag werd niet gehaald omdat er geen water voorhanden bleek om primaire dingen te kunnen doen.Om wat tijd te winnen zit ik nu dus alleen in het cafe en doen de anderen verwoede pogingen om tegen een redelijk bedrag wat schoenen in te slaan,er moeten tenslotte nog wel 50 paar gekocht worden.De markt waar ik het over heb is te vergelijken met de beverwijkse maar dan in 10-voud qua omvang en drukte.Er worden (door ons) nauwelijks nieuwe schoenen gekocht want die zijn van aziatische makelij en volgens zeggen niet bestand tegen de kilometervretende afstanden die hier te voet afgelegd moeten worden.Hele goede tweedehands schoenen kosten tussen de 7 en 12 euro en zijn van gerenomeerde merken als gabor,nolte , o'lilly ,kicker,clarks enz.Ik heb begrepen dat er vandaag zo veel mogelijk ingeslagen dient te worden want na de kerstdagen wordt de vraag naar kinderschoenen voor het nieuwe schooljaar groter en de prijzen gaan dus ook weer omhoog .Of we vandaag een grote stap vooruit kunnen maken met het aankopen van schoeisel weten we pas aan het eind van de dag.je hoort nog wel.
-
21 December 2007 - 12:55
Mary Van Es:
Hallo Suzan
Wat maak jij veel mee zeg,lees alles wat je schrijft en bekijk ook de foto's valt voor jullie niet mee wat één toestanden jeetje maar ik weet ook dat je grote/kleine succesjes mee brengt.
Wij wensen jullie fijne Kerstdagen en één Voorspoedig,Liefdevol,Gezond & gelukkig 2008 toe.
Heel veel succes.
Liefs van Mary & Bert -
22 December 2007 - 00:02
Greet:
Gelukkig dat de mensen toch wel enthousiast zijn ondanks al jullie tegenslagen. Wel sympathiek dat jullie zulke verslagen maken zodat wij een beetje met jullie mee kunnen leven.
Nog voorspoedige dagen toegewenst. -
22 December 2007 - 08:49
Wilma:
Fantastisch allemaal een reis om nooit te vergeten.Kijk weer uit naar het volgende stukje.
Heel fijne feestdagen en een goede gezonde start in 2008 xxxx Wilma -
22 December 2007 - 10:32
Trudy En Pa:
We hebben jullie verslag van de schoenenmarkt gelezen,veel werk.We hopen dat je veel schoenen kan kopen.Nogmaals veel succes.Groetjes. -
25 December 2007 - 10:39
Marijke Van Doorn:
Hallo Suzan en Cecil
Geweldig om al jullie stukjes te lezen. Wat een enerverende belevenis zal jullie reis zijn.
Merken jullie in Oeganda ook iets van de kersttijd? Wordt dat op een speciale manier gevierd?
Nog veel succes met jullie fantastische werk daar. Ik heb overigens besloten niet te komen eten, sprinkhanen is wel apart maar toch.. nee sorry! volgende keer misschien.
Wij wensen jullie hele fijne kerstdagen en een fantastisch 2008 toe.
groetjes,
Frits en Marijke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
