Herdenking jjaja
Door: Suzan, Annette en Heidi
Blijf op de hoogte en volg Suzan
05 Oktober 2013 | Oeganda, Kampala
Vrijdag 04-10-2013 en zaterdag 05-10-2013
Toen we wakker werden zagen we al een aantal mensen lopen die al klaarstonden om mee te helpen met de voorbereidingen van het voedsel voor morgen. Vandaag gaan we al beginnen met het klaarmaken van het veeeeeeeeeeeeeeeeeele voedsel dat er al voor de gasten is ingekocht. Rondom het huis lagen grote zakken vol met bananen, cassave en zoete aardappel. Ook waren er door verschillende mensen grote zakken met bruine bonen en tomaten gebracht, evenals een zak met uien. Vandaag komt er een grote groep mensen om het eten voor te bereiden en die moeten ook te eten krijgen natuurlijk. Je kunt je inbeelden hoe het er hier uitziet nu. Overal zitten mensen bananen te schillen terwijl aan de andere kant van het erf een groep vrouwen cassave aan het schillen zijn. Niet alleen vrienden, maar ook familie en buren zijn gekomen om te helpen. Iedereen staat hier voor elkaar klaar bij zo een gebeurtenis. Wij hebben natuurlijk ook een handje geholpen met de bananen. Heidi heeft mwumbu’s gemaakt, een bol van bananenbladeren waar de geschilde bananen inzitten. Deze worden boven het vuur gaar gestoofd, ik kan je verzekeren dat je het goed in je maag voelt liggen die matoke. Na het klaarmaken van de bananen en het andere voedsel hebben we alles opgeruimd. Ook ‘s avonds konden we eten maar dat paste er echt niet meer bij. Het is hier gebruikelijk om rond 8 uur ’s avonds te eten, dat is best een hele kluif als je dit niet gewend bent!
Vanmorgen toen we het gordijn optilden keken we onze ogen uit, overal liepen mensen. Er waren natuurlijk ook nog een aantal mensen blijven slapen, en nee, niet gewoon in een bed maar heel normaal op de vloer of op de kale grond. Onbegrijpelijk voor ons, maar zij maalden er niet om. Hier gaan ze gewoon met hun kleren aan op een matje liggen en slapen zo. Thomas is vanmorgen om half 6 vlees wezen halen dat we nodig hebben voor het eten. Je krijgt dan bijna een halve koe en die moet je zelf in stukken snijden uit het vuistje,. Dan gaan ze met een aantal personen om een kuip zitten en snijden op die manier die koe klein. Er waren ook een aantal tenten opgezet verdeeld over het erf hier, om te koken en voor de eventuele regen. Toen volgde de herdenkingsdienst voor de overleden jjaja (oma van Thomas).Ook nu weer voelde je de warme saamhorigheid en respect voor de oudere. Na de dienst werden wij gevraagd om te vertellen hoe wij dit hebben ervaren. Heidi heeft in het Engels verteld wat ons hart ons ingaf en werd vertaald in Ugandees. Daarna was het eten geblazen, overal verspreid zaten mensen te eten en binnen no-time was alles op. Daarna gaf een lokale dansgroep een optreden, met drums en dansen. Er werd met elkaar opgeruimd en langzamerhand werd het weer rustig rondom Thomas zijn huis.
Toen we wakker werden zagen we al een aantal mensen lopen die al klaarstonden om mee te helpen met de voorbereidingen van het voedsel voor morgen. Vandaag gaan we al beginnen met het klaarmaken van het veeeeeeeeeeeeeeeeeele voedsel dat er al voor de gasten is ingekocht. Rondom het huis lagen grote zakken vol met bananen, cassave en zoete aardappel. Ook waren er door verschillende mensen grote zakken met bruine bonen en tomaten gebracht, evenals een zak met uien. Vandaag komt er een grote groep mensen om het eten voor te bereiden en die moeten ook te eten krijgen natuurlijk. Je kunt je inbeelden hoe het er hier uitziet nu. Overal zitten mensen bananen te schillen terwijl aan de andere kant van het erf een groep vrouwen cassave aan het schillen zijn. Niet alleen vrienden, maar ook familie en buren zijn gekomen om te helpen. Iedereen staat hier voor elkaar klaar bij zo een gebeurtenis. Wij hebben natuurlijk ook een handje geholpen met de bananen. Heidi heeft mwumbu’s gemaakt, een bol van bananenbladeren waar de geschilde bananen inzitten. Deze worden boven het vuur gaar gestoofd, ik kan je verzekeren dat je het goed in je maag voelt liggen die matoke. Na het klaarmaken van de bananen en het andere voedsel hebben we alles opgeruimd. Ook ‘s avonds konden we eten maar dat paste er echt niet meer bij. Het is hier gebruikelijk om rond 8 uur ’s avonds te eten, dat is best een hele kluif als je dit niet gewend bent!
Vanmorgen toen we het gordijn optilden keken we onze ogen uit, overal liepen mensen. Er waren natuurlijk ook nog een aantal mensen blijven slapen, en nee, niet gewoon in een bed maar heel normaal op de vloer of op de kale grond. Onbegrijpelijk voor ons, maar zij maalden er niet om. Hier gaan ze gewoon met hun kleren aan op een matje liggen en slapen zo. Thomas is vanmorgen om half 6 vlees wezen halen dat we nodig hebben voor het eten. Je krijgt dan bijna een halve koe en die moet je zelf in stukken snijden uit het vuistje,. Dan gaan ze met een aantal personen om een kuip zitten en snijden op die manier die koe klein. Er waren ook een aantal tenten opgezet verdeeld over het erf hier, om te koken en voor de eventuele regen. Toen volgde de herdenkingsdienst voor de overleden jjaja (oma van Thomas).Ook nu weer voelde je de warme saamhorigheid en respect voor de oudere. Na de dienst werden wij gevraagd om te vertellen hoe wij dit hebben ervaren. Heidi heeft in het Engels verteld wat ons hart ons ingaf en werd vertaald in Ugandees. Daarna was het eten geblazen, overal verspreid zaten mensen te eten en binnen no-time was alles op. Daarna gaf een lokale dansgroep een optreden, met drums en dansen. Er werd met elkaar opgeruimd en langzamerhand werd het weer rustig rondom Thomas zijn huis.
-
05 Oktober 2013 - 21:24
Janneke Ong:
heel apart, totaal andere wereld.
de foto's geven een indruk van het was op die dag,eenhele belevenis als je het zelf kan meemaken.
Je bent voor elkaar en met elkaar.
groet,
Janneke -
05 Oktober 2013 - 22:50
Greet Hoos:
Je maakt weer heel wat mee he suzan.Heel indrukwekkend allemaal. Geniet en succes met je werk daar. -
06 Oktober 2013 - 12:44
Franca:
Wat fijn dat je zo'n uitgebreid verslag maakt, Suzan, ik neem mijn petje voor je af want het is toch een soort huiswerk dat veel tijd kost en dan ook nog al die foto's erbij! Maar zo kunnen we een klein beetje meeleven en dat is toch wel heel bijzonder. Dankjewel! -
06 Oktober 2013 - 15:11
Ilona:
Jullie maken heel wat mee, heel indrukwekkend. Je kunt je niet voorstellen dat het hier zo zou gaan, veel succes nog en geniet ervan.
groetjes Ilona -
07 Oktober 2013 - 19:40
Bart En Bea:
Ja, het zet je wel tot denken. Wat een luxe hebben wij dan in ons Nederlandje.
Succes verder.
Gr. v. Bart en Bea -
07 Oktober 2013 - 21:15
Johan En Elsbeth Koutstaal:
Dag Afrikagangers!
Wat beleven jullie veel zeg! Leuk om dat zo mee te kunnen maken, wij genieten ook van jullie verslagen!
Veel succes nog en een goede tijd!
Groetjes Johan en Elsbeth en kids -
07 Oktober 2013 - 21:17
Niek Koutstaal:
Dag Heidi,
Ik wilde je heel hartelijk bedanken voor de mooie kaart die ik voor m'n verjaardag had! Wat knap, helemaal uit Afrika vandaan :-)! Ik zal jullie missen op m'n verjaardag, maar hoop wel een keer jullie mooie foto's te zien!
xxx Niekie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
