dag 14

Een speciale dag vandaag, we gaan de schoentjes maar ook de schoolbanken (35 stuks) en de schommel brengen maar Luwero.
Moses was er weer met zijn bus om ons te rijden, onderweg haalde we Papa Grace en Sara op. De schommel was al gebracht (deze moest alleen nog geplaatst worden) De vrachtwagen met de schoolbanken stond op ons te wachten voor de weg naar het schooltje zodat wij voor konden rijden. Aangekomen bij het schooltje was voor iedereen daar de verrassing compleet. Dit hadden ze zeker niet verwacht. Zeker de grote vrachtauto met de schoolbanken was een hele grote verrassing, kinderen hielpen mee en ze gingen er gelijk op zitten. Ouders waren aan het koken met hele grote pannen, leek net heksenketels, het zijn de traditionele gerechten (matoke, yam, kip, beef, rijst, luwombo, gevulde pompoen, witte kool).
We werden verwelkomd in het kerkje waar een dominee en een koor aanwezig waren. Het koor bestond uit een aantal oud leerlingen van de school waarbij Suze de Djiggers verwijderd had. Er waren ook een groot aantal ouders aanwezig. Tijdens deze bijeenkomst werd de dankbaarheid getoond en verteld aan Suze voor wat ze al die jaren al voor de school en de leerlingen gerealiseerd heeft. Ook werd door de dominee een preek gehouden over de hygiëne en de betrokkenheid van de ouders. Deze werden erop gewezen (Later ook in de speech van Suze) hoe belangrijk dit is.
De Chief (soort burgemeester) heeft ook gesproken en hij haalde ook aan hoe belangrijk de hygiëne en betrokkenheid van de ouders is. Hier kan niet genoeg op gehamerd worden. Het zit niet in het systeem van de ouders überhaupt, laat staan het overbrengen op de kinderen. Geef de kinderen eerst te eten voor ze naar school gaan, laat ze zichzelf wassen en tanden poetsen.

Ook het belang van het onderwijs is aangekaard, waarom is het zo belangrijk. Het systeem van de ouders is bezig zijn met overleven, dit brengen ze over op de kinderen en daar blijft het bij. Dus nogmaals geprobeerd duidelijk te maken wat het belang is van het onderwijs. Dit om een betere toekomst te krijgen en voor hun eigen ontwikkeling.

Mrs. Evalyne (de directrice) heeft ook iedereen verwelkomd. Waarbij een dankwoord aan de ouderraad en de docenten voor hun inzet, zeker wat de docenten betreft, deze krijgen door de slechte betalingen van de ouders hun salaris geregeld niet op tijd uitbetaald. Waardoor regelmatig docenten weggegaan en ze weer nieuwe docenten moeten zoeken.
Ze wilde ook even stilstaan bij degene die niet meer in ons midden zijn maar die wel wat betekent hebben voor de school, hierbij werd ook even stilgestaan bij het verlies van Cecil en een vader van een leerling die aan de school bouwde.
Ze benoemde ook alles wat Suze tot dusver heeft gerealiseerd met behulp van de stichting. En laten we zeker niet vergeten ook mede door Thomas, Madame Sara en Mr. George.
Ze hebben voor Suze heeft een bijnaam bedacht en dat is Barmhartige Samaritaan !!

Een paar groepjes kinderen hadden een liedje met een dansje ingestudeerd, hier hebben we fantastisch van genoten en leuke filmpjes van gemaakt.

Hierna hebben we de lunch gekregen, ze hadden zich echt uitgesloofd en het was veel, heel veel. Na de lunch zijn we de 25 schoentjes gaan passen en geven aan de kinderen. Er moeten nog 82 schoentjes komen voor de kinderen, hier gaat Thomas de komende weken voor zorgen. Zoals ik al eerder zij dat is echt een hele onderneming.

Inmiddels is de schommel geplaatst en geplaatst, deze mag pas na het weekend in gebruik genomen worden.

Het is tijd om gedag te zeggen, de grote kinderen kwamen nog met vragen, deze nog even gesproken en hun vragen beetje kunnen beantwoorden. De jongere jongeren wilde nog mee op de foto je even aanraken.

Nu echt tijd om gedag te zeggen, we blijven zwaaien tot het laatst. Bye, bye.

In de auto zijn we moe en stil, alles nog even laten passeren van de dag.
Het laat mij nog niet los "de kinderen" . Ze spelen en doen net als onze kinderen maar in zulke andere omstandigheden.

Zo trots op de Stichting van Suze wat deze doet met de kinderen.